Historia

Warsztaty muzyczne dla dzieci i młodzieży

Społeczne Ognisko Muzyczne w Wiśle, dzięki staraniom społeczeństwa wiślańskiego a także dyrektora Szkoły Muzycznej w Cieszynie – Wiślanina Jerzego Drozda i poparciom ówczesnych władz miejskich, rozpoczęło swoją działalność w roku szkolnym 1965/66, jako cieszyńska jednostka filialna.
Uroczysta inauguracja działalności placówki odbyła się 1 lutego 1966 roku, w sali Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”.
Zajęcia odbywały się w wyremontowanym baraku Ośrodka Sportowego „Start” na Blejchu a stanowisko dyrektora piastował mgr Jerzy Drozd.
Pierwszymi i długoletnimi nauczycielami byli: p. Maria Dorda – fortepian, p. Franciszek Słupski – akordeon a ilość uczniów wynosiła 23 osoby. Dodatkowo p. Jan Kawulok prowadził klasę instrumentów ludowych, p. Anna Stanieczek klasę skrzypiec, dyrektor mgr Jerzy Drozd wraz z prof. Aleksandrą Hałacz – zespół regionalny.

Należy tutaj wspomnieć, że ekipa warszawska TV zrealizowała w 1971 r. reportaż z pracy zespołu, co niewątpliwie wskazuje na rangę działalności Ogniska na niwie szeroko pojętej kultury.

W ramach zajęć Ogniska Muzycznego działał również kilkunastoosobowy zespół wokalny „Stokrotki”.

Do 19 czerwca 1970 roku Ognisko Muzyczne funkcjonowało w barakach Klubu Sportowego „START”. Od sierpnia 1970 roku uchwałą Miejskiej Rady Narodowej w Wiśle, oddano placówce w użytkowanie budynek po byłym internacie Technikum Gastronomicznego – willę „BESKID”, która do dzisiaj jest siedzibą Ogniska.

Od 2 września 1970r. Ognisko zostało usamodzielnione pod nazwą Społeczne Ognisko Artystyczne i jego nowym dyrektorem został mgr Ludwik Nawrat.

Duże znaczenie dla działalności Ogniska miało oddanie do użytku 18.02.1970 r. sali koncertowej, która umożliwiała organizację popisów i profesjonalnych koncertów muzycznych.
Sukcesywnie powstawały filie SOA w Wiśle: Ustroń (działał od 1960 r. jako jednostka filiarna cieszyńskiego SOA, jednakże decyzją Stowarzyszenia SOA w Katowicach 2 ustrońskie filie – Ustroń i Lipowiec – zostały przyporządkowane Wiśle), Wisła Malinka, Istebna – na Kubalonce i Jaworzynka. Tym samym wzrosła ilość uczniów do 131. Powstały nowe sekcje – instrumentów dętych i gitary.
W 1972 roku przy SOA w Wiśle powstała również Orkiestra Dęta, prowadzona przez mgra Ludwika Nawrata.
Nowym dyrektorem od 15 września 1980 roku został mgr Karol Chmiel, wprowadzając obowiązkowo lekcje umuzykalnienia jako warunek uzyskania świadectwa ukończenia SOA .
Od 1982 roku ponownie SOA w Wiśle wraz z filią w Ustroniu utraciły samodzielność i zostały przyłączone do SOM w Cieszynie.

Kolejne lata działalności placówki, to nieustanna praca dydaktyczna we wszystkich klasach instrumentalnych, popisy uczniów, przygotowania i udział w różnego rodzaju koncertach okolicznościowych.
1 września 1991 roku kolejnym dyrektorem placówki został mgr Cezary Drzewiecki, natomiast SOM znowu zaczęła funkcjonować jako samodzielna placówka, podległa jedynie Stowarzyszeniu Społecznych Ognisk Artystycznych w Bielsku – Białej.

30 lat po założeniu przez mgra Jerzego Drozda Społecznego Ogniska Muzycznego w Wiśle, 1 września 1995 r. dyrektorem placówki została Jego córka Barbara, dotychczas nauczycielka SOM.
W tamtych latach powstał dziecięcy zespół regionalny, który zdobywał liczne nagrody na konkursach.

W 1995 r. – podczas obchodów 30–lecia działalności SOM w Wiśle – nastąpiło odsłonięcie portretu mgra Jerzego Drozda (pędzla Katarzyny Piechowskiej z d. Cieślawskiej), założyciela i pierwszego dyrektora, którego imieniem nazwano tę placówkę.

W Ognisku stale wprowadza się innowacje kształcenia muzycznego; kolejną z nich jest rozwój poprzez współpracę z Państwową Szkoła Muzyczną I i II st. im. M. Karłowicza w Katowicach i Uniwersytetem Śląskim w Cieszynie a także ze Szkołą Muzyczną w Trzyńcu (Czechy). Uczniom umożliwia się wzbogacanie wiedzy i umiejętności poprzez współpracę z orkiestrami, udział w prelekcjach połączonych z wystawami instrumentów dawnych oraz udział w warsztatach muzycznych.

W roku szkolnym 2015/2016, Społeczne Ognisko Muzyczne im. Jerzego Drozda w Wiśle obchodziło 50–lecie swojej działalności.

Więcej informacji dotyczących historii Ogniska można znaleźć w materiałach, na podstawie których przygotowano powyższe opracowanie – kroniki i praca magisterska na temat SOM (do wglądu w siedzibie SOM) oraz ustnych relacji.